Lidia Lwow-Eberle
Na Cmentarzu Wojskowym na Pow¹zkach odbêd¹ siê uroczystoœci pogrzebowe p³k Lidii Lwow-Eberle ps. Ewa, Lala, sanitariuszki i ³¹czniczki 5. Wileñskiej Brygady AK.
Uroczystoœci rozpoczn¹ siê w Domu Pogrzebowym na Pow¹zkach Wojskowych. W trakcie ceremonii Prezydent RP Andrzej Duda przeka¿e rodzinie odznaczenie pañstwowe nadane Lidii Lwow-Eberle. Planowane jest wyst¹pienie Prezydenta RP. Nastêpnie g³os zabior¹ m.in. wicemarsza³ek Sejmu Ma³gorzata Gosiewska, Szef Urzêdu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk oraz córka zmar³ej Justyna Eberle.
Po odmówieniu modlitwy przez duchownych z Prawos³awnego Ordynariatu Wojska Polskiego kondukt ¿a³obny przejdzie do kwatery Armii Krajowej, gdzie zostanie z³o¿ona urna z prochami kombatantki. Uroczystoœæ z udzia³em asysty wojskowej zakoñczy salwa honorowa oraz ceremonia z³o¿enia wieñców. Organizatorem uroczystoœci pogrzebowych jest Urz¹d do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Pu³kownik Lidia Lwow-Eberle ps. Ewa, Lala urodzi³a siê 14 listopada 1920 roku w Plosie w Rosji. W paŸdzierniku 1938 roku podjê³a studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W sierpniu 1943 roku wst¹pi³a w Wileñskim Okrêgu Armii Krajowej do Oddzia³u Partyzanckiego "Kmicica". W tym samym miesi¹cu, po rozbiciu oddzia³u przez sowieck¹ brygadê partyzanck¹, do³¹czy³a do dowodzonej przez rtm. Zygmunta Szendzielarza "£upaszkê" 5. Wileñskiej Brygady AK.
Uczestniczy³a jako sanitariuszka oraz ³¹czniczka w walkach prowadzonych przeciwko Niemcom i partyzantce sowieckiej m.in. w styczniu 1944 roku pod Worzianami oraz pod Radziuszami. W sierpniu 1944 roku przesz³a wraz z brygad¹ na teren Bia³ostockiego Okrêgu AK.
W kwietniu 1945 roku walczy³a przeciwko oddzia³om NKWD, grupom operacyjnym Urzêdu Bezpieczeñstwa oraz KBW. W sierpniu 1945 roku awansowana na podporucznika. Od listopada 1945 roku s³u¿y³a na Pomorzu, Warmii i Mazurach w ramach eksterytorialnego Okrêgu Wileñskiego AK. W sierpniu 1946 roku wraz z mjr. Zygmuntem Szendzielarzem do³¹czy³a na Bia³ostocczyŸnie do 6. Wileñskiej Brygady AK. W czerwcu 1948 roku aresztowana przez UB. Nastêpnie skazana na do¿ywocie, wiêziona by³a w Fordonie oraz Inowroc³awiu. W styczniu 1957 roku zwolniona z odbywania kary.
